Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny to największe święto maryjne w Polsce obchodzone 15 sierpnia. Uroczystość ta jest pamiątką wzięcia do nieba Najświętszej Maryi Panny z duszą i ciałem. Dogmat o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny ogłoszony został w 1950 r. przez przez papieża Piusa XII.
Kult wniebowzięcia praktykowany był już we wczesnym chrześcijaństwie. Zgodnie z tradycją, Maryja jako nieskalana grzechem miała nie umrzeć lecz jedyne usnąć. Według jednej z anonimowych opowieści w dniu zaśnięcia zjechali się z różnych stron świata apostołowie, by u podnóża Góry Oliwnej pochować ciało Matki Pana. Nie było wśród nich jednak Tomasza, który się spóźnił. Gdy wreszcie przybył, poprosił o otwarcie grobu Maryi.
Po otwarciu okazało się, że grób jest pusty, nie ma w jego wnętrzu ciała, a na miejscu jego spoczynku znaleziono wianki i pachnące lilie.
W polskiej tradycji dzień Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny nazywa się Świętem Matki Bożej Zielnej. W tym dniu w kościołach święci się zioła, kwiaty i wianki. Uroczystość Wniebowzięcia NMP należy do najdawniejszych uroczystości maryjnych. Najświętsza Maryja Panna Wniebowzięta została patronką metropolii gnieźnieńskiej w XI w. Z tym największym świętem maryjnym wiąże się bardzo popularna i piękna tradycja pielgrzymowania do najważniejszego sanktuarium maryjnego w Polsce – na Jasną Górę, gdzie znajduje się obraz Matki Boskiej Częstochowskiej.